آزادسازی تجاری و رشد اقتصادی در ایران

مقاله‌ی حاضر به بررسی رابطه بین سیاست‌های تجاری و رشد اقتصادی در ایران بر اساس چارچوب مدل رشد درونزای لوکاس(1988)می‌پردازد. برای اجتناب از رگرسیون‌های جعلی از ‌ رویکرد هم‌انباشتگی جوهانسن و مدلسازی تصحیح خطا  استفاده شده است . نتایج تجربی حاکی از وجود یک رابطه‌ی تعادلی هم‌انباشته بین تابع رشد اقتصادی و عوامل تعیین کننده‌ی آن نظیر تشکیل سرمایه، نیروی کار، سرمایه‌ی انسانی، صادرات حقیقی و نرخ تعرفه‌ی وارداتی است. به منظور پویایی‌های کوتاه مدت درون‌ نمونه و برون نمونه‌ای از دو ابزار مدل‌های تصحیح خطا و تجزیه‌ی واریانس (VDCS) و تابع عکس‌العمل آنی (IRFS) استفاده شده است . نتایج حاصل از VECM نشان‌دهنده‌ی وجود علّیت از طرف متغیّرهای سمت راست مدل به سمت متغیّر تولید ناخالص داخلی است. از طرف دیگر شواهد ناشی از VDCS حاکی از آن است‌که متغیّر صادرات حقیقی ، نرخ تعرفه‌ی وارداتی و سرمایه‌ی انسانی نقش تعیین‌کننده‌ای در توضیح دهی تولید ناخالص داخلی داشته است. هم‌چنین شواهد توابع عکس‌العمل آنی(IRFS ) حاکی از وجود همگرایی در رابطه‌ی   بلند مدت تعادلی است.